مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
سلام حضرت مادر فدای درد و غمت چه گریهها که نکردم برای عمر کمت امــیــدوار نـگـاهـت بـگــو کـجــا دارد به غـیر سـایۀ پُـر مـهـر خـانۀ کرمت؟ هـمیـشه سـهـم گـدای تو شـادمـانی بود فدای این همه احساس و لطف محترمت نــفــس بــریـدۀ ایـن روزگـار نـا امـنـم نفس بده به من و روزگار من به دمت به وقـت صبـح قـیامت شـفـاعـتـم با تو به «یاعلی» من از این لحظه میدهم قسمت در آفــتـاب ســیــاه قــیــامـت کــبــری قرار فـاطـمـیـون هـست سـایـۀ عـلمت تو ای کـبـودترین آیـهها بگـو که عـلی لحد چگـونه گذارد به روی قـد خمت؟ رسـیدهام به مـدیـنـه از آسـمـان خـیـال و باز غرق سؤالم، کجاست پس حرمت؟ |